Edward Baran jest polskim prekursorem sztuki papieru. Należy do grona tych artystów, dla których papier stanowi ideową podstawę własnej twórczości i jest głównym tworzywem obrazów. Używając określenia „działanie w papierze”, mamy na myśli jego wewnętrzną strukturę jak również łączone za pomocą kleju warstwy, pomiędzy którymi artysta umieszcza sieć nici – szkielet utrzymujący obraz w określonym kształcie. Edward Baran urodził się w 1934 roku w Lesku, na Podkarpaciu. W latach 1955–61 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie: malarstwo u Artura Nachta – Samborskiego i tkaninę u Mieczysława Szymańskiego.
W ubiegłym roku Fundacja Polskiej Sztuki Emigracyjnej (Polish Artists in the World) zwróciła się do Muzeum Papiernictwa z propozycją zaprezentowania wystawy Edwarda Barana. Wystawa ta będzie również prezentowana będzie w Muzeum Włókiennictwa w Łodzi.
Na wystawie zostanie pokazanych ok. 30 prac z lat 1980–2018, prezentujących najbardziej charakterystyczne fazy w twórczości Edwarda Barana. Oprócz obrazów, pojawią się prace graficzne, gipsoryty na papierze japońskim oraz monotypie. Artysta od końca lat 70, kiedy to porzucił tradycyjny sposób tworzenia obrazów, wzbogaca swoje działania, polegające na ingerencji w samo tworzywo (papier), na którym te obrazy powstają. Abstrakcyjna treść tych dzieł ma w sobie ogromny ładunek poetyckiej ekspresji, delikatności i piękna. Niektóre z nich działają jak iluzje optyczne, odbijając cienie, mnożą głębię papierowych form.
Wernisaż wystawy odbędzie się 5 lipca o godz. 16.00.
Na podstawie informacji organizatora
