Opo­wie­ść Wi­gi­lij­na we­dług uczni­ów Ze­spo­łu Sz­kół Po­li­gra­ficz­nychPoprzedni artykuł 

Spek­takl przy­go­to­wa­ny przez mło­dzież Ze­spo­łu Sz­kół Po­li­gra­ficz­nych przy­po­mniał o naj­wa­żniej­szych war­to­ściach, który­mi po­win­ni­śmy kie­ro­wać się w ży­ciu. Pa­mi­ętaj­my przede wszyst­kim o dru­gim czło­wie­ku, który jest obok nas. Być mo­że cze­ka on na nasz uśmiech, uwa­gę, spoj­rze­nie, by nie czuć się sa­mot­nym, za­po­mnia­nym i nie­po­trzeb­nym.

Czas Bo­że­go Na­ro­dze­nia po­wi­nien tr­wać nie­ustan­nie w na­szych ser­cach, jak po­wie­dzia­ła bł. Mat­ka Te­re­sa z Kal­ku­ty: „Zaw­sze ile­kroć uśmie­chasz się do swo­je­go bra­ta i wy­ci­ągasz do nie­go ręce, jest Bo­że Na­ro­dze­nie. Zaw­sze, kie­dy milk­niesz, aby wy­słu­chać, jest Bo­że Na­ro­dze­nie. Zaw­sze, kie­dy re­zy­gnu­jesz z za­sad, które jak że­la­zna obręcz uci­ska­ją lu­dzi w ich sa­mot­no­ści, jest Bo­że Na­ro­dze­nie. Zaw­sze, kie­dy da­jesz odro­bi­nę na­dziei „wi­ęźniom”, tym, którzy są przy­tło­cze­ni ci­ęża­rem fi­zycz­ne­go, mo­ral­ne­go i du­cho­we­go ubóstwa, jest Bo­że Na­ro­dze­nie. Zaw­sze, kie­dy roz­po­zna­jesz w po­ko­rze, jak bar­dzo zni­ko­me są two­je mo­żli­wo­ści i jak wiel­ka jest two­ja sła­bo­ść, jest Bo­że Na­ro­dze­nie. Zaw­sze, ile­kroć po­zwo­lisz by Bóg po­ko­chał in­nych przez cie­bie. Zaw­sze wte­dy jest Bo­że Na­ro­dze­nie.”

Na pod­sta­wie in­for­ma­cji Ze­spo­łu Sz­kół Po­li­gra­ficz­nych

 Pro­duk­cja: We­bFa­bri­ka 1999–2025 | Kon­takt | Re­gu­la­min | Po­li­ty­ka Pry­wat­no­ści