Ka­ta­ja­no­kan La­itu­ri – im­po­nu­jący bu­dy­nek, w którym znaj­du­je się m.in. no­wa sie­dzi­ba głów­na Sto­ra En­so – odzwier­cie­dla współcze­sne, zrówno­ważone prak­ty­ki w ob­sza­rze go­spo­dar­ki le­śnej. Pre­zen­tu­je jed­no­cze­śnie mo­żli­wo­ści wy­ko­rzy­sta­nia drew­na oraz po­ten­cjał zrówno­ważonej go­spo­dar­ki le­śnej. Fir­ma ochrzci­ła go mia­nem cu­du ar­chi­tek­tu­ry drew­nia­nej, w którym współcze­sne, miej­skie ży­cie za­wo­do­we łączy się z na­tu­rą, do­brym sa­mo­po­czu­ciem i od­na­wial­no­ścią su­row­ca. Je­go kon­struk­cja, zbu­do­wa­na z po­zy­ski­wa­ne­go w od­po­wie­dzial­ny spo­sób drew­na, będzie magazyno­wać dwu­tle­nek węgla przez ca­ły okres użyt­ko­wa­nia.

Bu­dy­nek jest wła­sno­ścią fi­ńskie­go to­wa­rzy­stwa ubez­pie­czeń eme­ry­tal­nych Var­ma. Oprócz sie­dzi­by Sto­ra En­so miesz­czą się w nim ho­tel, re­stau­ra­cja i ka­wiar­nia. Dzi­ęki wspól­nym wy­si­łkom biu­ra ar­chi­tek­to­nicz­ne­go Ant­ti­nen Oi­va Ar­chi­tects, a ta­kże in­nych osób za­an­ga­żo­wa­nych w po­wsta­nie bu­dyn­ku, obec­no­ść la­su mo­żna tu od­czuć od fun­da­men­tów aż po dach. Drew­nia­ne ele­men­ty zo­sta­ły wy­eks­po­no­wa­ne w ca­łym wnętrzu, co pod­kre­śla ich na­tu­ral­ne po­cho­dze­nie. Dach bu­dyn­ku ozdo­bio­no ro­ślin­no­ścią i drew­nem, które słu­żą miej­skiej bio­różno­rod­no­ści.

Pow­rót do ko­rze­ni
Ka­ta­ja­no­kan La­itu­ri zo­stał wy­ko­na­ny z fi­ńskie­go i szwedz­kie­go drew­na świer­ko­we­go z cer­ty­fi­ka­tem PEFC. Su­ro­wiec po­cho­dzi z la­sów wła­snych Sto­ra En­so oraz na­le­żących do in­nych wła­ści­cie­li. Drze­wa w tych la­sach ści­na­ne są zwy­kle w wie­ku 60–100 lat.
Pod­czas po­zy­ski­wa­nia drew­na Sto­ra En­so prze­strze­ga za­sad zrów­no­wa­żo­ne­go le­śnic­twa i sto­su­je cer­ty­fi­ka­ty okre­śla­jące wy­ma­ga­nia śro­do­wi­sko­we, spo­łecz­ne i eko­no­micz­ne. Obej­mu­ją one mi­ędzy in­ny­mi: za­cho­wa­nie mar­twe­go drew­na, ochro­nę ży­wych drzew oraz utrzy­ma­nie stref bu­fo­ro­wych wo­kół wód i in­nych struk­tur le­śnych.
Wy­ma­ga­nia te wspie­ra re­ali­zo­wa­ny przez fir­mę pro­gram za­rządza­nia bio­różno­rod­no­ścią. Je­go wy­ni­ki są mo­ni­to­ro­wa­ne m.in. za po­mo­cą wska­źni­ków wpły­wu pro­ce­sów po­zy­ski­wa­nia drew­na na różno­rod­no­ść bio­lo­gicz­ną la­su. Po ści­ęciu drzew w ich miej­sce sa­dzo­ne są no­we, co ma za­pew­nić re­ge­ne­ra­cję la­su. Aby „o­dzy­ska­ć” wy­ko­rzy­sta­ną przy bu­do­wie Ka­ta­ja­no­kan La­itu­ri ilo­ść drew­na – 7,6 tys. m³ – północ­ne la­sy, z których za­so­bów ko­rzy­sta­ła fir­ma, po­trze­bu­ją za­le­d­wie 12 mi­nut prze­ci­ęt­ne­go, let­nie­go dnia*.

Po­chła­nia­nie i ma­ga­zy­no­wa­nie dwu­tlen­ku węgla
Ści­ęte drze­wa zo­sta­ły tu za­sto­so­wa­ne ja­ko ma­te­ria­ły od­na­wial­ne. Ka­żda ich część zo­sta­ła wy­ko­rzy­sty­wa­na w opty­mal­ny, war­to­ścio­wy i ma­te­ria­ło­osz­częd­ny spo­sób np. drew­no kon­struk­cyj­ne wy­two­rzo­no z pnia drze­wa. W kon­struk­cji Ka­ta­ja­no­kan La­itu­ri wy­ko­rzy­sta­no ele­men­ty LVL (la­mi­na­ted ve­ne­er lum­ber) – w be­lach i ko­lum­nach oraz ma­te­ria­ły CLT (cross la­mi­na­ted tim­ber) – w ścia­nach, podło­gach i da­chach.
Ścia­ny i podło­gi Ka­ta­ja­no­kan La­itu­ri prze­cho­wu­ją obec­nie ok. 6 tys. ton CO₂ zwi­ąza­ne­go wcze­śniej w ści­ętych drze­wach. Bu­dy­nek za­pro­jek­to­wa­no tak, by prze­trwał co naj­mniej sto lat. W tym cza­sie uro­sną no­we la­sy, zaś dla po­rów­na­nia – ogrze­wa­nie, chło­dze­nie i in­ne dzia­ła­nia zwi­ąza­ne z funk­cjo­no­wa­niem bu­dyn­ku uwol­nią ta­ką sa­mą ilo­ść CO₂ w ci­ągu za­le­d­wie 50 lat.
Za­sto­so­wa­nie drew­na nie tyl­ko po­zwo­li­ło ma­ga­zy­no­wać dwu­tle­nek węgla, ale też za­stąpić przy bu­do­wie ma­te­ria­ły nie­od­na­wial­ne, ta­kie jak be­ton i stal. Im dłu­żej drew­no po­zo­sta­je w uży­ciu, tym dłu­żej CO₂ po­zo­sta­je zwi­ąza­ny. Dzi­ęki te­mu su­ro­wiec ten wno­si choć cząst­kę na­tu­ry do śro­do­wi­ska miej­skie­go.

* Wzrost zo­stał obli­czo­ny po­przez po­dzie­le­nie ilo­ści m³ drew­na wy­ko­rzy­sta­ne­go w bu­dyn­ku przez sza­co­wa­ny wska­źnik wzro­stu la­sów w Fin­lan­dii i Szwe­cji w se­zo­nie we­ge­ta­cyj­nym (615,91 m³/mi­nu­tę).

Na pod­sta­wie in­for­ma­cji Po­li­gra­ficz­nej Agen­cji In­for­ma­cyj­nej pai.in­fo.pl

• Prze­czy­taj też: Tren­dy e-com­mer­ce w 2025 ro­ku
• Prze­czy­taj też: Wpływ au­to­ma­ty­za­cji wspie­ra­nej AI na roz­wój bra­nży ety­kiet i opa­ko­wań w 2025 ro­ku
• Prze­czy­taj też: Dru­kar­ka biu­ro­wa – ja­ką wy­brać?
• Prze­czy­taj też: „Flek­so ma się do­brze” – o przy­szło­ści tech­ni­ki flek­so­gra­ficz­nej na ryn­ku pol­skim
• Prze­czy­taj też: Trans­for­ma­cja cy­fro­wa firm: od wy­zwań po in­no­wa­cyj­ne roz­wi­ąza­nia, które kszta­łtu­ją przy­szło­ść
• Prze­czy­taj też: Druk per­so­na­li­zo­wa­ny: klucz do bu­do­wa­nia wy­jąt­ko­wych do­świad­czeń i lo­jal­no­ści klien­tów
• Prze­czy­taj też: Ca­non na Mi­ędzy­na­ro­do­wy Dzień Dru­ku: two­rze­nie war­to­ści po­przez obraz
• Prze­czy­taj też: Co­dzien­ne wy­zwa­nia, a cy­fro­we kom­pe­ten­cje pra­cow­ni­ków
• Prze­czy­taj też: Ro­la za­pi­sów o ka­rach umow­nych w kon­trak­tach – jak ich uży­wać, aby by­ły sku­tecz­ne?
• Prze­czy­taj też: Ame­ry­ka­nie i Eu­ro­pej­czy­cy scep­tycz­nie pod­cho­dzą do przy­szło­ści AI