W należącej do Stora Enso celulozowni Skutskär (we wschodniej części Szwecji) wdrażane są kolejne działania mające – docelowo – w pełni zneutralizować jej wpływ na środowisko naturalne. Ten nowoczesny zakład specjalizuje się w wytwarzaniu celulozy higienicznej, przeznaczonej do produkcji różnego rodzaju wyrobów higieny osobistej (także chłonnych np. pieluch) oraz włóknin o splocie płóciennym.
Początki fabryki Skutskär sięgają 1895 roku – wówczas jej roczne moce produkcyjne wynosiły zaledwie 6 tys. ton celulozy. Obecnie jej potencjał osiągnął poziom 545 tys. ton. Wraz ze wzrostem produkcji, Stora Enso stale redukowała też ślad węglowy generowany przez ten szwedzki zakład. Na przestrzeni minionych lat wdrożono tu szereg działań, które mają uczynić Skutskär zakładem w pełni proekologicznym. Jak poinformowała ostatnio Stora Enso, cel ten jest coraz bliżej.
Droga do neutralności względem śladu węglowego
W 2008 roku w celulozowni rozpoczęły się prace mające na celu zabezpieczenie samowystarczalności zakładu pod względem energii niezbędnej do jego funkcjonowania. Wówczas to stary kocioł korowy zaczął być wykorzystywany do spalania kory drzewnej. Następnie wybudowano tu pięć wiatraków, co miało w jeszcze większym stopniu zredukować ilość paliw kopalnych używanych wcześniej do zasilania zakładu. Ostatni krok ku niezależności od paliw kopalnych został zrealizowany w 2016 roku, gdy w celulozowni – zamiast ropy naftowej – zaczęto spalanie bazującego na drewnie oleju smołowego. Jest on produktem ubocznym, uzyskiwanym z oleju talowego i wykorzystywanym przez zakład jako biopaliwo. Stora Enso jest zwolennikiem i promotorem tzw. kaskadowego wykorzystania drewna. Podejście to oznacza, że całe drzewo, a więc wszystkie jego części, odpady leśne i uboczne odpady przemysłowe powstałe w wyniku obróbki drewna są wykorzystywane w najlepszy możliwy sposób. Wszystko po to, by w jak największym stopniu zastąpić materiały bazujące na surowcach kopalnych. Obecnie cała energia, ciepło i moc wytwarzane przez celulozownię Skutskär powstają w oparciu o biopaliwa. Jak podaje Stora Enso, badania zrealizowane tu w grudniu 2021 roku potwierdziły, że zakład ten jest w 93% samowystarczalny w kontekście elektryczności. Co więcej, sprzedaje on również nadmiar wytwarzanej tu energii do krajowej sieci energetycznej.
Najnowszy projekt inwestycyjny, którego celem jest dalsza poprawa wydajności w produkcji celulozy higienicznej, został zaanonsowany w styczniu tego roku. Kosztem 40 mln euro zrealizowane tu zostaną kolejnej kroki, mające w jeszcze większym stopniu uczynić zakład neutralnym względem śladu węglowego. Projekt zakłada m.in. redukcję ilości zużywanej energii i utylizowanej wody, jak też mniejsze wykorzystywanie związków chemicznych do wybielania. Jak podkreśla Stora Enso, fabryka jest bardzo blisko osiągnięcia założonego przed laty celu; obecnie jej produkcja w 99% bazuje na surowcach niekopalnych.
Celulozownia Skutskär jest też uczestnikiem, częściowo realizowanego ze środków unijnych, programu ACCESS, który zakłada pozyskiwanie i przechowywanie dwutlenku węgla przy użyciu technologii Bio-CCS. Pierwsza faza projektu – pozyskiwanie węgla, będzie w formie pilotażowej realizowane właśnie w tym szwedzkim zakładzie Stora Enso. Całe przedsięwzięcie ma trwać cztery lata. Pierwsze pilotażowe testy z tym związane zaczną się na początku 2023 roku.
Działania wdrażane w Skutskär są zbieżne z niedawno ogłoszonymi przez koncern nowymi celami środowiskowymi. Zgodnie z ich założeniami do 2050 roku wszystkie produkty i rozwiązania oferowane przez Stora Enso mają być w 100% regenerowalne. Jako największy w Europie producent celulozy higienicznej, Skutskär po raz kolejny wyznacza trendy w obszarze „dekarbonizacji” działań zakładów przemysłowych.
Na podstawie informacji Poligraficznej Agencji Informacyjnej
